ห้องพักผ่อน ของคนเหงา.ๆ..: 2010

วันพุธที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2553

เมื่อวันนี้ ของวันวาน ยังหวานซึ้ง

อีกครั้งหนึ่ง ของพรุ่งนี้ จะมีไหม

หวังรองรับ ความฉ่ำหวาน แห่งธารใจ

ที่รินไหล รดอีกหน กมลเรา

ทนอีกครั้ง หวังอีกหน่อย คอยพรุ่งนี้

เผื่อจะมี หวานเก่าก่อน ช่วยผ่อนเหงา

สู้เก็บใจ ประสานใจ ไว้นานเนาว์

คอยรับเขา ซับรอยหวาน เช่น..วานนี้

บทกลอนดี ๆ ที่โดนใจ โดย บูรณะ พิงคะราช

เพลง ความเหงา เศร้า คิดถึง... เอก ตะเกียง ร้อง

เคยบ้างไหม อยู่คนเดียวแล้วเหงาสุดใจ เหมือนไม่มีใครซักคนให้แอบอิงเวลาเศร้า อยากจะหา เพียงที่พักพิงแต่ความจริง มองหาใครไม่เคยเจอ
เคยบ้างไหม อยู่คนเดียว แล้วคิดถึงใคร ขอเพียงใจ เราอยู่ใกล้ กันเสมอแต่ว่าความห่างไกล ทำฉันกับเธอไม่ได้พบ ไม่ได้เจอ อยู่เคียงข้างกัน
*บางเวลาอาจจะเหงา บางเวลาอาจจะเศร้าความเหงาปนความเศร้า ทำเราปวดร้าว จนมีน้ำตา คราใดที่มันไหลออกมา อยากให้รู้ไว้ว่า ฉันคิดถึงเธอ
เคยบ้างไหม อยู่คนเดียวแล้วร้องไห้อาจเป็นเพราะ คิดถึงใคร จนไหวหวั่นได้แต่เฝ้า นับวันรอ ว่าสักวันคงจะต้อง มีวันของ ฉันกับเธอ ( ซ้ำ *,*)อยากให้รู้ไว้ว่า ฉันคิดถึงเธอ

(ชอบเสียงร้องของ เอก ตะเกียง เคยไปนั่งฟังเขาร้องที่ร้านไม้เมือง เพราะมาก ๆ เพลงนี้ฟังแล้วตอกย้ำความเหงาได้ลึกจริง)

ห้องพักผ่อน ของคนเหงา.ๆ..

วันเสาร์ที่ 27 พฤศจิกายน พ.ศ. 2553

เพลงรักเพลงเหงา ฟังแล้วเหงาลึก ๆ น้ำตาผู้ชายแทบกลั้นไม่อยู่

วันจันทร์ที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2553

( เพราะเป็นคืนสุดท้าย ....ฟังเจนิเฟอร์ร้อง อีกเวอร์ชั่นที่น่าฟัง

วันพุธที่ 2 มิถุนายน พ.ศ. 2553